Enteral Beslenme Nedir? Nasıl Yapılır?

Enteral beslenme, vücuttaki besin ihtiyacını karşılamak amacıyla, sindirim sistemine doğrudan sıvı veya yarı-sıvı gıdaların verilmesiyle yapılan bir beslenme yöntemidir. Bu yöntem özellikle, hastaların yemek yeme yeteneklerini kaybetmeleri veya yutma güçlüğü yaşamaları durumunda uygulanır. Hastaların, ihtiyaç duydukları besinleri alabilmesi için mide veya ince bağırsağa verilen tüp yardımıyla gerçekleştirilir.

Enteral beslenme, hastaların yetersiz beslenme durumlarında, ameliyat sonrası dönemlerde, kanser tedavisi sürecinde, organ yetmezliği gibi durumlarda tercih edilen bir yöntemdir. Aynı zamanda, enteral beslenme, hastaların vücutlarının ihtiyaç duyduğu enerjiyi, proteinleri, vitaminleri, mineralleri ve diğer besinleri almasını sağlar.

Enteral beslenme yöntemi, sağlık profesyonelleri tarafından önerilen bir beslenme yöntemidir ve dikkatli bir şekilde uygulanmalıdır. Bu yöntem, hastaların sağlıklı bir şekilde iyileşmelerinde önemli bir rol oynar ve hastaların yaşam kalitesini artırır.

Enteral beslenme, sıvı veya yarı sıvı gıdaları bir tüp yardımıyla mideye veya ince bağırsağa vererek yapılır. Bu yöntem, hastaların ihtiyaç duydukları besinleri almasını sağlar ve vücutlarının ihtiyaç duyduğu enerjiyi ve besinleri sağlar. Enteral beslenme, sağlık profesyonelleri tarafından önerilen bir beslenme yöntemidir ve dikkatli bir şekilde uygulanmalıdır.

Bu beslenme türü hastaların ihtiyaç duydukları besinleri almasını sağlar ve vücutlarının ihtiyaç duyduğu enerjiyi ve besinleri sağlar. Enteral beslenme, sağlık profesyonelleri tarafından önerilen bir beslenme yöntemidir ve dikkatli bir şekilde uygulanmalıdır.

Bağırsak fonksiyonunu korur: Enteral beslenme, sindirim sisteminin doğal işlevlerini korur ve bağırsakların düzgün çalışmasına yardımcı olur. Bu da enfeksiyon riskini azaltır.

Daha az enfeksiyon riski: Enteral beslenme, hastanın bağırsak florasını koruyarak enfeksiyon riskini azaltır. Ayrıca, intravenöz beslenme gibi diğer yöntemlere kıyasla enfeksiyon riski daha düşüktür.

Daha fazla besin emilimi: Enteral beslenme, besinlerin doğal yoldan emilimini sağlar ve daha fazla besin emilimine olanak tanır. Bu da hastanın daha iyi beslenmesine ve iyileşme sürecinin hızlanmasına yardımcı olur.

Ekonomik: Enteral beslenme, diğer beslenme yöntemlerine göre daha ekonomiktir. Özellikle uzun süreli beslenme gerektiren hastalarda maliyeti düşük olması nedeniyle tercih edilir.

Daha az yan etki: Enteral beslenme, diğer beslenme yöntemlerine kıyasla daha az yan etkiye sahiptir. Bu da hastaların daha rahat bir tedavi süreci geçirmelerine yardımcı olur.

Enteral beslenme, birçok avantajı olan etkili bir beslenme yöntemidir. Ancak her hastanın durumu farklı olduğu için, beslenme yönteminin seçimi doktor tarafından yapılmalıdır.

Enteral beslenme, hastanın sindirim sistemi yoluyla beslenmesini sağlayan bir yöntemdir. Oysa parenteral beslenme, hastanın sindirim sistemi dışından beslenmesini sağlayan bir yöntemdir ve genellikle damar yoluyla uygulanır.

Enteral beslenmenin avantajları şunlardır:

- Bağırsak fonksiyonunu korur

- Daha az enfeksiyon riski

- Daha fazla besin emilimi

- Daha az yan etki

- Ekonomik

Parenteral beslenmenin avantajları şunlardır:

- Sindirim sistemi problemleri olan hastalarda kullanılabilir

- Gastrointestinal kanalın dinlenmesine olanak tanır

- Besinleri doğrudan kana vererek hızlı bir şekilde beslenme sağlar

Ancak parenteral beslenmenin dezavantajları da vardır:

- Enfeksiyon riski yüksektir

- Sindirim sistemi fonksiyonları bozulabilir

- Pahalıdır

Enteral ve parenteral beslenme yöntemleri, her hastanın durumuna ve ihtiyacına göre ayrı ayrı değerlendirilerek doktor tarafından seçilmelidir.

Enteral beslenmede belirli bir öğün sayısı yoktur. Öğün sayısı, hastanın ihtiyacına ve beslenme programına göre değişiklik gösterir. Genellikle, hastanın günlük enerji ve besin ihtiyacını karşılamak için 4-6 öğün şeklinde uygulanır. Ancak, bazı durumlarda daha sık veya daha az öğünler gerekebilir.

Enteral beslenme programı, hastanın durumunu ve ihtiyacını dikkate alarak belirlenir. Bu nedenle, öğün sayısı ve sıklığı uzman doktor veya diyetisyen tarafından belirlenmelidir.

Başlama miktarı, hastanın yaşına, kilosuna ve sağlık durumuna bağlı olarak değişebilir. Ancak genellikle, başlama miktarı 100-150 ml olarak belirlenir ve bu miktar kademeli olarak artırılır.

Fakat bu kararı sağlık uzmanı vermelidir.